Zo ben je hip en zo een legende. Waar het kantelpunt ligt is moeilijk te voorspellen. Feit is wel dat RoXY, dat aan de basis stond van Machine v.h. DEPT, inmiddels synoniem is aan nostalgie.
Paul du Bois-Reymond en Mark Klaverstijn van Machine werden groot als DEPT, toen nog samen met (Don) Leo van Munster.Van start gegaan in een hok van enkele vierkante meters, met computers waaruit (waargebeurd) op zeker moment de muizen tevoorschijn schoten.Tijdens hun opleiding was het aanvankelijke drietal in de ban van docente Linda van Deursen die blijkbaar de poort opende voor de onuitputtelijke inspiratie die tot nu toe tenminste 723 werken opleverde, alle te zien op hun website ourmachine.com. Geen medium lieten ze onbenut, en recent is aan het oeuvre een overzichtsboek van 144 pagina’s toegevoegd ‘Designed by Machine’.
Het verhaal klinkt redelijk bekend. Vrijplaats RoXY heeft indertijd veel ontwerpers, kunstenaars, vj’s en andere verlichte geesten boven zichzelf doen uitstijgen. De getoonde ontwerpen van DEPT/Machine uit die periode, en trouwens ook daarna, zijn zelden subtiel, soms op het hysterische af, maar altijd ongeremd, ondogmatisch en de ultieme representatie van een stroming in stijlperiode 1990-2000.
Destijds vroeg kunstenaar Rob Birza de jongens van DEPT om bij de catalogusvormgeving van zijn expositie in het Stedelijk Museum vooral niet terughoudend te zijn en de gekozen grafische vorm hard te laten vloeken met zijn werken. Aan die opdracht voldeden ze met verve, door Birza bekroond met een afbeelding van een taart waarop ‘I Hate DEPT’ viel te lezen. Missie geslaagd.Het is overigens niet onmiddellijk waarneembaar, maar zelfkritisch zijn ze zeker, zo bleek uit hun eigen reactie op de inderdaad vrij knullig geaquarelleerde hoes voor de formatie Flowriders. ‘De lelijkste hoes ooit gezien’ volgens de opdrachtgever, aldus het tweetal, maar onder de noemer ‘camp’ uiteraard goed gelukt. Het valt trouwens op (en te prijzen) dat authentiek handwerk veelvuldig de boventoon voert. Vaak verkiest het duo zelfgetekende letters boven de autoriteit van de bestaande fonts. Bovendien is de charme van hun werk vooral terug te voeren tot het tamelijk hoge plak-en-knip-gehalte. Geestige promotiefilmpjes met de titel ‘Machine, makes you see things other people don’t’ lieten ze overigens hoofdzakelijk in mekaar knutselen door medewerkers, die bovendien zelf in de opnames mochten figureren.
Na afloop van de voordracht draaide het duo virtuele dansplaatjes ter opluistering van het tienjarig Zefir7-feestje. RoXY in Den Haag? Nein, das war einmal.
Bart de Haas