HENRI ROQUAS & KATJA GRUIJTERS / 24 FEB 00

Eten is technologie.

Eten is kunst.

Twee handen op één oerbuik.

Katja Gruijters houdt niet van namaak.
Vlees.
Bij haar studie aan The Design Academy bedacht ze toepassingen voor Novel Protein Food.
Martine Bijl en de erwten bij het raam waren geïnteresseerd.
Dat wil zeggen HAK.
Nu werkt Gruijters voor meer voedselproducenten.
Want eten kun je bedenken.

Zij ontwierp gerechten. Zoals Dino’s: transparante bolletjes met een kleine saurus erin.

Henri Roquas houdt nog minder van namaak.
Hij gaat terug naar waar alles en iedereen vandaan komt.
Maaltijd komt van malen en tijd.
Onder meer.

Wij komen van wetlands.Straks zitten we weer in het water.
Leven stamt uit water.

Voedsel moet oud zijn, gemaakt van wat al heel lang bestaat en nauwelijks is veranderd.Immortellen heet zulk leven: varens, wieren, kwallen, haaien.(Dino’s niet.)

Daarvan kun je talloze hapjes maken.
Eten uit grote schelpen.
Oereten blijkt smakelijk.

Er is in Barcelona ook een voedselontwerper.
Martí Guixé noemt zich technogastrosoof.
Hij ontwerpt ‘techno-tapas’.Vooral handig: eten op de scooter of achter de computer.
De bekendste heet SPAMT eS Pa Amd Tomaquets: stokbrood met tomaten.