Sybren Kuiper, artiestennaam -SYB-, heeft een aanzienlijke staat van dienst. Een reputatie als vaardig en onderscheidend boekverzorger; een proeve van bekwaamheid als ontwerper van de bestverzorgdeboekencatalogus 2004, waarin hijzelf bovendien figureert als een der genomineerden; een verleden als artdirector bij een prominent Utrechts ontwerpbureau; en zoals blijkt uit de aankondiging, als winnaar van vele (inter)nationale onderscheidingen.Maar daarover ging het nu niet.Zijn boeken had hij weliswaar meegenomen ter inzage. Maar daarover ging het evenmin.
De vooruitgesnelde reputatie van -SYB- als goedbewaard geheim van ontwerpend Nederland, wordt wellicht zorgvuldig door hemzelf in stand gehouden. -SYB- is een verhalenverteller. Maar dan bij voorkeur van de verhalen die zich tussen de regels laten lezen.-SYB- wil tijd roven. Denktijd. Van de toehoorder en de toeschouwer. Hij geeft een voorzet en hoopt dat u het verhaal completeert. Niet zijn verhaal, niet uw verhaal, maar hét verhaal. Dat kan van alles zijn. Voor Huis a/d Werf in Utrecht ontwierp hij drukwerk waarin de gefotografeerde situatie een suggestie opriep die bij het omslaan van de pagina, vanuit een nieuw perspectief, plots een heel andere kijk op de situatie bood. Beide invalshoeken lieten ruimte voor interpretatie. Tussen de regels, zoals gesteld.-SYB- gebruikt meer middelen om tot interactie te bewegen. Naar eigen zeggen is hij groot in klein drukwerk en zoekt, soms met toepassing van een stansvorm, naar mogelijkheden om de tijd in drukwerk te vangen. Trek ergens aan en er verschuift iets, of er verschijnt een tekst, of de betekenis verandert. Een dichtgevouwen blad, met enkele abstract ogende stippen toont bij uitvouw een dubbelportret van het stel waarvan het blad de huwelijksaankondiging blijkt te zijn. In de abstracte stippen herkennen we de uitvergrote rasterpunten van het gefotografeerde portret.-SYB- blijkt van meerdere markten thuis. Naast verhalenverteller betoont hij zich een vaardig tekenaar van aan stripverhalen refererende beelden die een uitsnede uit een verhaal suggereren. En ook in dit geval is de context aan de beschouwer ter invulling.
Neveneffect van zijn keuze om de voordracht in lijn van die filosofie in te richten maakte de avond nogal flarderig. Er viel zogezegd heel wat te interpreteren en we waren nog niet klaar met interpreteren van het een, of -SYB- roofde denktijd om onze interpretatie van een ander project los te weken.
Evenwel, namijmerend, blijkt die keuze toch nauw aan te sluiten bij z’n betoog. Er zijn hoofdlijnen; dat wat er staat. En er is alles wat zich om en tussen de hoofdlijnen beweegt; de bijzinnen en de gedachten. Daar is het -SYB- blijkbaar om te doen. Juist niet de dingen tonen die onmiddellijk imponeren, maar eerder de werkjes in de marge. Mogelijk is met die conclusie de functie van de gedachtestreepjes aan weerszijden van zijn artiestennaam verklaard. Maar dat is speculatieve interpretatie.
Bart de Haas